Adrian Świderski (mechanik pojazdów samochodowych): Praktykę odbywałem w serwisie „Renault”, gdzie zostałem miło przyjęty przez pracowników. Z każdym dniem przekazywali mi oni swoje własne doświadczenia i wiedzę, a także pomagali kiedy miałem jakiś problem. Nauczyłem się tam wielu rzeczy, które przydadzą mi się nie tylko w życiu zawodzie, ale także codziennym. Miałem również możliwość zwiedzenia okolicznych miejscowości, oraz stolicy Francji, czyli Paryża. Podczas wycieczek świetnie się razem bawiliśmy i miło spędzaliśmy czas. Wyjazd ten był dla mnie wspaniałym doświadczeniem, nie tylko nabyłem doświadczenie zawodowe, ale również miałem okazje przekonania się jak wygląda życie w innych krajach, poznać ich kulturę, obyczaje, oraz nastawienie do obcokrajowców. Mogłem również przekonać się, jak wygląda życie z dala od rodziny i co oznacza bycie odpowiedzialnym. Wiedza zdobyta podczas owych praktyk na pewno wpłynie na moje dalsze decyzje dotyczące przyszłości, oraz kariery zawodowej.
Anna Bednarek (cukiernik): We Francji było cudownie! Bardzo miło spędzałam popołudnia z osobami, które były razem ze mną. Dużo się nauczyłam, poznałam i zobaczyłam. Przeżyłam coś wspaniałego, doznałam czegoś nowego i ekscytującego. Pracownicy w moim zakładzie byli wyrozumiali i chętni do współpracy. Trudności językowe rozwiązywaliśmy na różne sposoby: poprzez migi, inne języki, gesty. W cukierni, w której pracowałam zaciekawiły mnie sposoby wykonywanej pracy. Wszystko musiało być dokładnie zrobione. Ciastka były kolorowe i smaczne. W pokoju mieszkałam z dwiema dziewczynami, z którymi miałam świetne relacje. Ze wszystkimi miałam dobry kontakt. Jedną wielką przygodą był cały ten wyjazd, poznanie ludzi, nowej kultury oraz wycieczka do Paryża. W stolicy jest zupełnie inne życie, takie miałam wrażenie. Ludzie się niczym nie przejmują i cieszą się życiem. Byłam na Wieży Wiffla, widoki są przepiękne, nie da się tego opisać. Potem poszliśmy zobaczyć Katedrę Notre-Dame, która też mnie zafascynowała. Pod koniec naszej wycieczki poszliśmy coś zjeść. Zamówiłam sobie Mulle w białym winie. Smakowały mi. Zdziwiło mnie jednak to w jakim naczyniu mi to podali; był to wielki wook. W mieście Arras, w którym mieszkaliśmy wycieczka również była interesująca. Miasto to ma bardzo ciekawą historię z I i II Wojny Światowej.
Gdybym miała okazję pojechałabym jeszcze raz, choć na początku wyjazdu miałam obawy, że sobie nie poradzę, lecz przemogłam się. Jestem dumna i zadowolona z siebie.
Bogumiła Dołęga (cukiernik): Dnia 11 września 2010 roku pojechałam do Francji w ramach projektu Leonardo da Vinci, w którym wzięłam udział. Projekt trwał 3 tygodnie. Jechaliśmy autobusem, podróż była bardzo męcząca, jednak było warto. Gdy dojechaliśmy na miejsce, wzięliśmy swoje bagaże i poszliśmy z naszym opiekunem do hotelu. Tam czekały na nas gotowe pokoje. Pokoje były trzyosobowe i czteroosobowe. Byłam w pokoju z dwiema dziewczynami. Jedną z nich znam z kursu zawodowego, nazywa się Ania Bednarek. Następnie rozpakowałyśmy swoje rzeczy. Ania i ja ruszyłyśmy do miasta, by zwiedzać oraz robić pamiątkowe zdjęcia. Na drugi dzień odbyło się spotkanie, podczas którego dowiedzieliśmy się kto i gdzie ma odbywać praktykę. Dostaliśmy adresy oraz dane swoich szefów i ruszyliśmy na poszukiwanie swoich zakładów. Na szczęście zakłady nie były daleko od siebie, mieliśmy także blisko z hotelu do miejsca pracy. Razem z wychowawczynią wyruszyłam zapoznać się z miejscem pracy i szefem. Miałam obawy, czy poradzę sobie z nowym językiem i przełamię barierę. Ucieszyłam się, iż mój szef okazał się bardzo sympatycznym człowiekiem, którego od początku bardzo polubiłam. Także żona szefa szybko mnie zaakceptowała i od razu się polubiłyśmy. Małżeństwo miało dwójkę wspaniałych dzieci, jeden z nich uczył się w szkole podstawowej, a drugi chodził do przedszkola. Czasami chodziłam po młodszego chłopca do przedszkola. Podczas pobytu mój dzień przeważnie wyglądał tak samo, tj. wstawałam o godz. 6:30 – przygotowywałam się do wyjścia na praktykę, która zaczynała się o godz. 7:30. Czasami zdarzało się, że praktyka trwała 6 – 7 godzin lub 8 godzin dziennie. Na początku przyglądałam, w jaki sposób szef przyrządza wyroby cukiernicze i jak dobiera składniki. Po zapoznaniu się z techniką szefa, pod jego nadzorem próbowałam samodzielnie przyrządzić wyrób cukierniczy. Po zakończeniu praktyki, wracałam na obiad do hotelu. W wolnym czasie, wraz z opiekunem spędzaliśmy miło czas zwiedzając : ratusz, rynek, izbę rzemieślniczą oraz podziemne muzeum wojenne w mieście Arras. Została zorganizowana również wycieczka do Paryża. Byliśmy na wieży Eiffla, na Łuku Triumfalnym, w kościele Sacre Coeur, który ma bardzo bogate wnętrze. Emocje z wycieczki towarzyszyły nam dość długo, każdy był pełen podziwu dla naszej wychowawczyni, a zarazem przewodniczki. W ostatnim tygodniu praktyki zostało zorganizowane spotkanie z francuskimi organizatorami naszego wyjazdu oraz osób zarządzających Izbą Rzemieślniczą. Naszym zadaniem było zaprezentowanie swoich umiejętności, poczym odbył się pokaz naszych wypieków. Organizatorzy zostali poczęstowani słodkościami, które przyrządziliśmy, z czego byli bardzo zadowoleni i gratulowali nam. Gdy poszłam w ostatni dzień na praktykę, szef wraz z rodziną przygotowali mi małą niespodziankę pożegnalną, w której uczestniczyła moja wychowawczyni. W tym czasie zostały wymienione podziękowania za współpracę, każdy z nas żałował, że to już koniec stażu.
Uważam, iż takie programy dają nam szansę na wyjazd za granicę, spotkanie nowych ludzi oraz zdobycie przydatnych umiejętności.
Sądzę, że ten czas nie był zmarnowany i nie żałuję ani jednego dnia spędzonego we Francji i zawsze będę mile wracać do wspomnień.
Życzę każdemu, aby coś takiego przeżył w swoim życiu.
Piotr Walkowiak (mechanik pojazdów samochodowych): Na wstępie chciałbym podziękować za wysłanie mnie na staż w ramach projektu, gdyż wyjazd okazał się bardzo udany. Szkoda, że nie można powtórzyć tego wyjazdu. Pierwsze chwile po przyjeździe poświęciłem na zwiedzanie miasta. Arras jest bardzo ciekawym miastem z bogatą historią, ludzie tam są bardzo mili. W warsztatach też było w porządku, od razu zaaklimatyzowałem się i swobodnie pracowałem. Bez problemu porozumiewałem się z ludźmi po francusku i po angielsku. Byłem również w Paryżu na wycieczce. Wrażenia super, polecam wszystkim ten wyjazd!
Ernest Babiuch (cukiernik): 11 września 2011 wyjechałem do Francji w ramach projektu Leonardo da Vinci. Mieszkałem w hotelu blisko odbywanych praktyk. Na praktyki, które odbywałem sumiennie uczęszczałem w dni robocze. Staż wspominam pozytywnie i jestem z niego zadowolony. Dziękuję.
Dawid Kucharski (piekarz): po dotarciu do swojego zakładu zapoznałem się z moim francuskim szefem. Poznałem personel, piekarnię i cukiernię i zacząłem pracować. Po pracy zwiedzałem Arras z Katarzyną Biskupowicz (obecnie moje Kochanie). W międzyczasie była wycieczka do Paryża. Bardzo duże i wspaniałe miasto. Reszta czasu była przeznaczona na poznawanie Arras. Wracać się nie chciało. Uważam, że takie staże są bardzo pożyteczne, dają szersze horyzonty. Jestem w 100% zadowolony, że odbyłem ten staż, ponieważ można poznać kogoś wspaniałego tak jak ja poznałem. Poznałem Katarzynę. Dziękuję bardzo.
Grzegorz Kindel (cukiernik): W dniach 13.09-1.10.2011 odbyłem staż zawodowy w Arras we Francji w zawodzie cukiernik. Podróż autokarem była bardzo męcząca, ale wykorzystałem ten czas na zapoznanie się z grupą. Mieszkaliśmy w hotelu w centrum miasta. Bardzo jestem zadowolony z pracy w piekarni, poznałem nowe techniki wyrobów cukierniczych i różne francuskie specjały. Miałem również okazję udoskonalenia znajomości języka obcego. Jestem bardzo zadowolony z odbytego stażu, mam nadzieję, że jeszcze kiedyś będę miał okazję pojechać do Francji lub wziąć udział w podobnym projekcie za granicą.
Marcin Chrustowski (piekarz): Hotel, w którym mieszkałem był bardzo porządny. Każdy pokój miał własną łazienkę i prysznic. Niedługo po przyjeździe Dyrekcja francuskiej Izby zaprosiła nas do swojej szkoły. W czasie wolnym od stażu były zorganizowane wycieczki. W pierwszym tygodniu wyjechaliśmy do Paryża. Praca też była bardzo przyjemna. Przez 3 tygodnie stażu nauczyłem się współpracować z obcokrajowcami w stopniu bardzo dobrym. Ogólnie to wyjazd zaliczam do bardzo udanych i polecam każdemu młodocianemu pracownikowi.
Andrzej Kolasa (piekarz): Mieszkałem z dwoma kolegami, których zapoznałem w autobusie. Razem w wychowawczynią poszliśmy szukać swoich zakładów. Miałem obawy czy poradzę sobie z nowym językiem i kulturą i czy przełamię barierę. Na szczęście miałem sympatyczną szefową, która zaakceptowała mnie z uśmiechem. Odbywać praktykę miałem od godziny 6 do 12, nie powiem ciężko było wstać, ale dałem radę i w ogóle nie opuściłem dnia. Na początku przyglądałem się jak szefowa przyrządza wyroby piekarskie, mieszanie ciasta i kształtowanie. Pod nadzorem szefowej samodzielnie przyrządzałem ciasta piekarskie. Po praktyce wracałem do hotelu i spędzałem resztę dnia z kolegami i koleżankami. Zwiedziłem ratusz, rynek i Izbę Rzemieślniczą. Uważam, że takie programy dają nam szanse na wyjazd za granicę, spotkanie nowych ludzi oraz zdobycie większych umiejętności w swoim zawodzie. Sądzę, że pobyt we Francji nie był zmarnowany i polecam się na przyszłość bo było super!!!
Katarzyna Biskupowicz (cukiernik): W czasie trzech tygodni dużo się nauczyłam. Był to dla mnie wyjazd, dzięki któremu powiększyłam swoją wiedzę na temat zawodu, ale też poznałam inny kraj, inną kulturę, dla mnie to właśnie było początkowym założeniem. Podczas wyjazdu poznałam mojego chłopaka Dawida. Razem zwiedzaliśmy miasto Arras, robiliśmy dużo zdjęć i nawet nie chciało się siedzieć w hotelu, a już tym bardziej wracać do domu. Jestem bardzo zadowolona i szczęśliwa, że pojechałam na taki staż i to w takim czasie. Daje on mi duże możliwości teraz w Polsce, ale też za granicą w sprawach zawodowych. Dużo się nauczyłam i stałam się bardziej odważna i pewna siebie. Poznałam nową kulturę i zwiedziałam dużo miejsc (Arras, Lille, Paryż). Jestem bardzo zadowolona z tego stażu i polecam każdemu aby to samo przeżył i zobaczył.
